Heggenvlechten is een ambacht waarbij vlechters bestaande (doorn)heggen, bruikbaar maken als afrastering van weilanden.

Tot de komst van het prikkeldraad werden heggen gevlochten om vee binnen en wild buiten het weiland te houden.
Gevlochten heggen zijn robuust en ondoordringbaar. Het vlechten van heggen gebeurt in de winter, als de struiken vrij zijn van blad en makkelijk te bewerken.
Voor hun persoonlijke bescherming dragen vlechters dikke kleren en stevige werkhandschoenen.
Als gereedschap wordt gebruik gemaakt van bijl, billhook (Engels kapmes) en takkenzaag. Hiermee worden de takken van de struiken ingekapt en wel zo diep (tot wel 90%) dat de tak plat neergelegd kan worden. Hierna  worden de takken in elkaar gevlochten.

Omdat de heg ruw en breed is, moet deze meer stevigheid krijgen. Dit doen we met behulp van de zogenaamde ‘vrije vlechtstijl’. Hierbij oogsten we deels levende staanders en staken uit de omgeving, vaak van de hazelaar. Bovenop deze staanders en staken wordt de heg over de hele lengte afgevlochten met wilgentenen.